Ασθενείς με προβλήματα καρδιάς

Ηλεκτρομυοδιέγερση (EMS) σε ασθενείς με προβλήματα καρδιάς. Η εκγύμναση EMS αποκτά σημασία για τη δευτερογενή πρόληψη;

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

Η άποψη ότι η εκγύμναση μεσαίας αντοχής στο πλαίσιο της δευτερογενούς πρόληψης βελτιώνει την πρόγνωση για χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια έχει επικυρωθεί επαρκώς. Με βάση την εμπειρία, ωστόσο, αυτό ισχύει μόνο για λίγους, κυρίως νεαρούς ασθενείς με επαρκή επίβλεψη και υψηλά κίνητρα με συμπληρωματική, συνεχή αθλητική θεραπεία σε κλινική πρακτική. Η δική μας εμπειρία με ηλεκτρομυοδιέγερση ολόκληρου του σώματος σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια παρουσιάζει επομένως κατά πολύ απροσδόκητες δυνατότητες για την ανάπλαση των συμπτωμάτων νευροχημικών, φλεγμονωδών και μυοσκελετικών ασθενειών στο πλαίσιο της συστημικής χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας . Ως προς αυτό το πλαίσιο, διερευνήθηκε το αποτέλεσμα και η αποδοχή της EMS σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ

15 ασθενείς με επιβεβαιωμένη διάγνωση χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας ολοκλήρωσαν ένα εξάμηνο πρόγραμμα εκγύμνασης (EMS ολόκληρου του σώματος) με συσκευή miha bodytec. Οι παράμετροι διέγερσης ορίστηκαν σε 80 Hz και 300 μs σε παλμό 4 s και παύση 4 s για διάστημα 20 λεπτών, που ακολουθείτο από χαλάρωση σε φάσμα 100 Hz. Οι ίδιοι οι ασθενείς επέλεξαν το πλάτος (mA) και η υποκειμενική αίσθηση της «μυϊκής συστολής/αίσθησης ρεύματος» καθορίστηκε στο βήμα 8 της δεκαβάθμιας κλίμακας. Οι προδιαγραφές ήταν 40–70 επαναλήψεις στην κύρια συνεδρία, με ασκήσεις σε ισομετρικές θέσεις και εκγύμναση δυναμικής κίνησης. Η καρδιακή απόδοση αξιολογήθηκε σε αρχική δοκιμή, και μετά από τρεις έως έξι μήνες εκγύμνασης μέσω σπειροεργομετρίας, ηλεκτροκαρδιογραφήματος (ΗΚΓ) και ηχούς. Η μεταβολική κατάσταση συμπεριλαμβανομένης της κινάσης της κρεατινίνης (CK) και της γαλακτικής αφυδρογονάσης (LDH), όπως και η κατανομή του βάρους και του λίπους του σώματος καθορίστηκαν (κλίμακα αντίστασης).

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Έως και μια αύξηση του 96% της πρόσληψης του οξυγόνου στο αναερόβιο όριο ενδέχεται να αποδειχθεί (VO2AT 19,39 [± 5,3] ml/kg σωματικού βάρους [BW] πριν από την έναρξη της εκγύμνασης. VO2AT 24,25 [±6,34] ml/kg BW στο τέλος της φάσης εκγύμνασης , p < 0,05). Η διαστολική αρτηριακή πίεση μειώθηκε σημαντικά (psyst < 0,05, pdiast <0,001), η ανάπτυξη των μυών παρουσίασε αύξηση 14% στο σταθερό βάρος. Η μέθοδος εκγύμνασης ήταν αποδεκτή 100% (χωρίς καμία διακοπή). Οι ασθενείς ανέφεραν ότι η υποκειμενική απόδοσή τους ήταν σημαντικά υψηλότερη.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Για πρώτη φορά, η μελέτη έδειξε το αποτέλεσμα της εκγύμνασης EMS σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια. Η βελτίωση της αντικειμενικής αξιολόγησης της απόδοσής τους, καθώς και η βελτιστοποίηση των σωματικών και μεταβολικών παραμέτρων των μυών ξεπέρασε κατά πολύ τα αποτελέσματα των συμβατικών μορφών αερόβιας εκγύμνασης για την πρωτογενή και δευτερογενή καρδιακή αποκατάσταση σε ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια. Η μορφή της επιλεγμένης εκγύμνασης ενέχει μεγάλες δυνατότητες για τη θεραπεία των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια

(Fritzsche, D. / Fruend, A. / Schenk, S. / Mellwig, K.-P. / Kleinöder, H. / Gummert, J. / Horstkotte, D., Bad Oeynhausen Heart Clinic, Herz 2010; 35 (1): 34–40)